Er is al een tijdje een grote commotie rond de geel-zwarte leeuwenvlag, en of zijn geschiedenis al dan niet gelinkt zou zijn aan de collaborateurs tijdens de tweede wereldoorlog. Maar wat is nu het echte verhaal en geschiedenis rond deze vlag. Wat is de betekenis hier achter? Een antwoord op deze vragen gaan we in dit artikel voor u proberen te schetsen.
Het ontstaan van de zwarte leeuwen vlag
De Vlaamse vlag (zwarte leeuw met rode tong en klauwen) dook voor het eerst op tijdens de 12de eeuw. De kruisvaarders droegen dit symbool tijdens hun kruistochten. Sinds de 19de eeuw werd deze leeuw het strijdsymbool voor Vlaanderen. Dit was tot de eerste wereldoorlog, toen de Vlaamse beweging uit protest de leeuw helemaal in het zwart kleurde. De gedachte achter dit protest was dat de zwarte leeuw op een gele achtergrond met een rode tong te hard op de Belgische driekleur lijkt.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog word de kleur rood meer en meer verwijderd uit de vlag van de Vlaamse beweging. Dit was omdat ze collaboreerde met de Nazi’s en rood de kleur van de Jood was. De Duitsers waren er van overtuigt dat communisme een Joodse uitvinding was, en de communistische kleur was rood.
Toen in de jaren 70 de vlag van de Vlaamse beweging officieel werd gekozen gingen ze toch voor de rode tong. Men was bang voor een associatie met het verleden van de collaborateurs. De fanatieke leden vonden dit onbegrijpelijk en vonden dat de zwarte vlag als symbool stond voor de onafhankelijkheid van Vlaanderen en tegen de verfransing ervan. Nu de dag van vandaag word de leeuwenvlag gebruikt door het Vlaams Belang
Dit werd al vaker een onderwerp van discussie. Niet enkel van de linkse politieke groeperingen, maar ook van de Vlaamsgezinde partijen. Deze partijen vrezen dat de zwarte leeuwen vlag ook hun partij zal associëren met collaboratie uit het verleden.
Tip: H Conscience : De Leeuw Van Vlaanderen
De Vlaamse beweging
Toen België onafhankelijk werd in 1830 was de officiële taal in België Frans. Dit was omdat de heersende klassen allemaal Franstalig waren. Zowel in Wallonië als in Vlaanderen. Zo kwam er een verfransing in het Vlaamstalige deel van België. Dit zorgde ervoor dat de Vlaamse taal afnam en een sociale taalgrens geschapen werd.
De rijken spraken Frans en de armen spraken Vlaams
De eerste reacties hierop kwamen vanuit de artistieke kringen. Het begon met enkele schrijvers (waaronder de schrijver van “de leeuw van Vlaanderen”) maar mondde al snel uit naar andere vormen van kunst. Ondanks dat deze personen zelf vaak tot de Franstalige, rijke klasse behoorden richtten ze toch de Vlaamse beweging op. Vanaf 1870 werd de Vlaamse beweging meer en meer een politieke beweging die goed lag bij het “gewone” volk. Ze hadden voornamelijk eisen als het volledig vervlaamsen van het onderwijs en het openbare leven. Deze eisen werden vooral door de studenten duidelijk geuit. Later volgde ook de katholieke kerk en een aantal intellectuelen.
Tijdens de eerste wereldoorlog werd de beweging opgesplitst in 3 groepen. De activisten die collaboreerde met de Duitse bezetters, de passivisten die niet samenwerkten met de bezetter, en de frontbeweging die zich afstoten tegen het Franse taalbeleid in het leger.
De frontbeweging staat het bekendst voor de letters AVV en VVK. Deze letters staan voor: Alles Voor Vlaanderen en Vlaanderen Voor Kristus. Deze letters werden bij de graven van honderden gesneuvelde Vlaamse soldaten geplaatst. Deze vorm van Vlaams gezindheid werd afgestraft en hierdoor werden met regelmaat mensen naar tuchtcompagnies gestuurd om daar dwangarbeid uit te voeren.
In de periode tussen de oorlogen vormde de frontbeweging een officiële politieke partij en haalden zij enkele Vlaamse overwinningen. Een van de grootste was de verandering van de taalwetten.
Tijdens de tweede Wereldoorlog deelde de groepering weer op in fracties. 1 was Duitsgezind, de andere niet. Tijdens deze periode werden veel Vlamingen door andere Vlamingen aangegeven bij de nazi’s, waardoor ze geëxecuteerd werden of naar de concentratiekampen werden gestuurd.
Na de oorlog leidde dit tot zware bestraffingen. Zo werden er 400.000 rechtszaken gestart die tot 240 doodstraffen hebben geleid. De Vlaamse beweging werd ontbonden en in diskrediet gebracht. In 1949 werd er weer een politieke partij opgericht. Dit was de naoorlogse Vlaamsgezinde partij die pleite voor de ontbinding van het Vlaamse verbond tegen te gaan en enkele wetten terug af te schaffen.
Het opblazen van de ijzertoren in 1946 en de Koningskwestie zorgde ervoor dat de Vlaamse Beweging terug veel volgers kreeg. Zo werd ook weer een nieuwe partij opgericht die later de Volksunie zou gaan noemen. Zij hebben door een hele hoop stakingen en protestacties ervoor kunnen zorgen dat er een officiële taalgrens kwam in 1962.
In 1968 begon de strijd voor “Leuven Vlaams”, dat in Wallonië vooral bekend stond als “Walen buiten”.
Het Vlaams Nationalisme is in Vlaanderen de grootste politieke beweging nu waar de aandacht vroeger vooral naar het taalverschil tussen Vlaanderen en Wallonië ging. Nu wordt er vooral gekeken naar de “nieuwe Vlaming”. Dit gaat over Vlamingen van een andere etniciteit. Ook nu is de Vlaamse beweging niet bestaand uit 1 partij, maar uit 4 partijen. NV-A, Vlaams Belang, CD&V, en LDD